Vermoed een raam in elk mens, ook in tegenlicht. Vermoed dat je precies bent waar je moet zijn en altijd op het beste moment. Vermoed dat winter een trein is die in- en uitstapt, niet de afwezigheid van warmte.
Vermoed dat alles van iedereen is geweest. En voor iedereen. Vermoed dat er alleen geluisterd kan worden waar niet wordt gepraat. Vermoed dat je de enige bent die ziet wat er moet gebeuren. Vermoed dat de natuur terugslaat, maar mild, nooit harder dan nodig.
Vermoed één korenbloem in elk hart. Vermoed grote daden die niet aangekondigd worden. Vermoed het afdwalen achter de ogen, en kijk waar dat naar toe wil. Vermoed hoog gras en daarachter jezelf altijd terugvinden. Vermoed dat je dit alleen kunt lezen als je het zelf schrijft.
